Á hvaða leið er mannkynið?

UPP á síðkastið hafa síendurteknar fréttir af ýmsum misgjörðum manna fengið mig til að hugsa: Hvað er eiginlega að gerast í henni veröld? Er ekkert heilagt, er hvergi skjól, er enginn óhultur lengur? Það þarf ekki að lýsa þeim viðbjóði sem hin svokallaða barnagirnd vekur hjá manni, eða sorginni sem gagntekur mig þegar ég frétti af því sí og æ hvernig menn misnota traustið frá misveikum skjólstæðingum sínum. Þessir menn eru veikir á sál og sinni og þeim þarf að hjálpa og tryggja það að þeir láti af þessari viðbjóðslegu hegðun. Annað er ekki ásættanlegt. Við sem manneskjur eigum að vera til staðar fyrir þá sem minna mega sín og hjálpa þeim sem á þurfa að halda. En nei, þegar öllu er á botninn hvolft er okkur í raun alveg skítsama um náungann. "Hvað ætti ég svo sem að gera í þessu?" er gjarnan viðkvæðið hjá flestum, og svo er skipt yfir á aðra sjónvarpsstöð. Þegar þetta viðhorf ræður ríkjum, og það gerir það því miður, er ekki að undra að okkur takist ekki að búa börnunum okkar sæmilega öruggt skjól. Það er nefnilega á ábyrgð okkar, hvers og eins, að leggja okkar lóð á vogarskálarnar til að byggja betri heim.

Ég er ekki mjög trúaður maður, og hef í raun andstyggð á öllum trúarbrögðum, því þeirra vegna hafa menn drepið hver annan öldum saman og sér ekki enn fyrir endann á því, a.m.k. ekki á meðan hryðjuverkamenn eins og George W. Bush ráða ríkjum í hinum vestræna heimi. Jólin eru fyrst og fremst orðin kaupmannshátíð og ég yrði ekki hissa þótt blessaður Bónusgrísinn færi að birtast efst á jólatrjám í framtíðinni. Kærleikur manna í millum er orðið tómt, og öllum finnst sjálfsagt og eðlilegt að troða á náunganum til þess að koma sínu fram. "Meira" verður líklega fyrsta orðið sem börnin læra eftir nokkra áratugi, ef okkur hefur þá ekki tekist að útrýma okkur sjálfum, því ef fer sem horfir þá verður það endirinn. Við erum langt komin með að eyða okkar eigin náttúru, fórna henni á altari Mammons, og viðhorfið er líklega: "Ég verð hvort eð er dauður þegar þetta fer til fjandans".

Stoppum aðeins, stöldrum við og hugleiðum aðeins: Er þetta veröldin sem ég ætla að skila til barnanna minna, og barnanna þeirra? Barnaperrar, trúarofstæki, taumlaus græðgi, valdhroki, virðingarleysi og stærsta syndin, sinnuleysi. Því á meðan við þykjumst sjálf ekkert þurfa að gera, þá erum við að samþykkja sjálfseyðingu heimsins sem við fengum að láni.

Freddy heitinn Mercury átti texta í einu besta lagi síðari ára, "Is this the world we created", og best að hann fái að setja punktinn.

"If there´s a god in the sky, looking down, what will he think of, what we´ve done, to the world that he created!

SIGURJÓN SKÆRINGS,

markaðs- og tónlistarmaður.

Frá Sigurjóni Skærings: